Peter Holvoet-Hanssen, Ontgoocheling 2

Het derde stadsgedicht van Peter Holvoet-Hanssen werd geschreven in mei 2010 geïnspireerd door Een ontgoocheling van Willem Elsschot. Dit gedicht werd voorgelezen op 7 juni 2010 in de Marmeren Zaal van de Antwerpse Zoo n.a.v. de uitreiking van de Gouden Veer door het Willem Elsschot Genootschap.

Jelle Jespers creëerde voor dit Stadsgedicht een presentatie in sigarenkisthout uitgesneden letters, een knipoog naar sigarenfabrikant De Keizer uit Een ontgoocheling. Deze presentatie is te bezichtigen in het Letterenhuis, Minderbroedersstraat 22, 2000 Antwerpen.

Keizer, laatste kaartspeler is dood.
Inslag. Uw sigaar ligt in de goot.

Zo, dichter, melk de fles – ja, handig, vol herkenbaarheid. 
Wat een metier! Applaus! Een zebra: een pyjamapaard.
Een dichtbundel: een olifantje, klein en afgericht.
Waarom begin je geen frituur in Budapest – en bak
gedichten als goulashkroketten of zigeunersticks.
Maar Kareltje toch. Vrijbrief kwijt? Mijnheer Albert dicteert
zijn poëzie op tijd: een tram rijdt door mijn linkeroor –

Een brug? O, tunnels? ‘t Is een snelweg die de stad verstikt. 
En alles wordt zo netjes, dwaallicht zonder pannendak. 
Dok van het groot verdriet. Pijn kent geen rust − loop jij maar leeg
mijn jongen, loop. Naar zee: een berg zwaar water. Naar de sloop.
Oom Willem heeft de blues, gedichtenroes wordt soep in blik.
Een handkar komt thuis. Zie die zeeman zonder Zeemanshuis.