Stendhal, Liefdesverhalen

Een vijftal verhalen en een novelle over liefdesverhoudingen waarbij macht, machinaties list en bedrog steeds een belangrijke rol spelen, in een fraaie omslag.

In Vanina Vanini gaat het om de liefde van de welgestelde mooie Vanina voor een Italiaanse vrijheidsstrijder, die sterk op de proef wordt gesteld door de omstandigheden. Vanina probeert hem los te weken van zijn strijd door zijn kameraden te verraden, maar de liefde moet het tenslotte ontgelden als de vrijheidsstrijder zichzelf aangeeft en hij ook voor zijn terechtstelling in de gevangenis niets meer van haar wil weten.

De kist en de geest gaat over de liefde van een jonge Spaanse vrouw voor een jongeman die door een machtige politiecommissaris wordt vastgezet, zodat hij zelf met de schone vrouw kan trouwen en met haar in zijn kasteel kan wonen. Als de jongeman eenmaal weer vrij is, dringt hij in een kist het kasteel binnen, waarop een zeer tumultueus slot volgt.

Leven en dood van Mina von Wangel zou een bewerking zijn van een Deense verhaal van M. Oehlenschläger. In een noot schrijft vertaalster Tatjana Daan echter dat Oehlenschläger voor zover bekend nooit de geschiedenis van Mina op schrift heeft gesteld.

De hoofdpersoon, die volgens de openingszin in Königsberg werd geboren, in het land van de filosofie en de verbeelding, is een lichtzinnige negentienjarige vrouw die in Duitsland niet kan aarden en daar ook niet wil trouwen. Na de dood van haar vader krijgt ze toestemming om voor zes maanden het landgoed te verlaten en met haar moeder vertrekt ze naar Parijs. Tijdens een jachtpartij ziet ze een mooi landgoed dat aan een graaf toebehoort, die een oogje op haar heeft. Nadat Mina ook haar moeder verloren heeft, adviseert een vriendin haar om te trouwen en naar Duitsland terug te keren. Ze raakt tijdens een zomer in Aix verliefd op een getrouwde heer en ze verzint allerlei listen om hem aan zich te binden, met haar eigen dood tot gevolg.

In De liefdesdrank komt een Franse luitenant op de late avond uit een café, als een vrouw op straat wordt gegooid en voor zijn voeten terechtkomt. Hij twijfelt eerst of hij iets moet doen maar als zij een jonge knappe Spaanse blijkt te zijn, is hij blij dat hij haar geholpen heeft. Hij is stapel verliefd op haar, maar zij is nog steeds verslingerd aan een brute minnaar. Ziedaar de ingrediënten voor een onverkwikkelijke afloop.

Het houterige San Francesco a Ripa draait om twee nichten van de paus, een gravin en een prinses, die dezelfde minnaar hebben.

In het drakerige Féder of De vermogende echtgenoot tenslotte wil ballerina Rosalinde met Féder trouwen, maar deze tweederangs kunstschilder wil eerst wat meer geld bezitten en Rosalinde helpt hem op weg. Féder schildert de knappe ex-kloosterlinge Valentine en wordt verliefd op haar. Om te voorkomen dat haar man en broer argwaan krijgen, stookt hij de mannen tegen elkaar op. Zoals te verwachten was, wordt Rosalinde jaloers op Valentine en keert zich tot de kerk. ‘Is dat niet de laatste eigenschap die de wereld bij een danseres zou vermoeden?’ vraagt de verteller zich af.

Vaak gaan de vrouwen, die vaak worden gekenschetst als wispelturig en lichtzinnig, het klooster in. Dit geldt ook voor Mina.

De verhalen zijn sterk gericht op de intriges tussen mannen en vrouwen die tweehonderd jaar geleden omslachtig en met scrupules toenadering tot elkaar zochten. In de verhalen komen veel dezelfde situaties voor, waarin men elkaar aantrekt en weer afstoot. Afgaande op de beschrijving van de verhalen lijkt het inhoudelijk misschien interessant, maar het blijven lege karkassen met weinig vlees en smaak. De verhalen komen niet tot leven, zijn te uitleggerig, te langdradig en staan vol met vreemde wendingen en cesuren. Daar kan zelfs de prachtige rode omslag, die ik schat op negentig magenta en honderd yellow, weinig aan veranderen.

'Zijn verhalen zijn bevolkt met mensen zoals hij zelf is: ze balanceren tussen het maatschappelijke en onmaatschappelijke. [...] IJzersterke verhalen, met ijzersterke zinnen en met een vreemde humor.'
Het Parool

'Een stijl die zo eenvoudig is, dat je er als lezer van schrikt hoeveel effect dat oplevert.'
Elsevier