Laurent Graff, De man die op reis ging

Patrick, croupier in een casino in Normandië, is helemaal klaar voor de reis. Hij woont alleen in een bijna lege huurflat - zo weinig mogelijk balast, hij gaat immers toch weg. Het ontbreekt hem nog aan een tijdstip en een bestemming, maar dat hij gaat reizen, staat vast.

Zojuist heeft hij al een koffer gekocht, van hard materiaal, geïmpregneerd polypropeen. Zijn koffer moet immers respect afdwingen bij de chasseurs van luxe hotels: 'Niet dat ik dergelijke hotelbedrijven zal aandoen, zeker niet, maar bij wijze van spreken.' Patricks volgende aanschaf is een wit ropenpak en na zorgvuldige selectie koopt hij een boek voor op reis. De volgende stap is een uitgebreid vaccinatieprogramma. Nu nog zijn ontslagbrief aan het casino; daar zullen ze van opkijken! Inmiddels schrijdt de tijd voort ...

Gevraagd naar zijn biografie schreef de auteur: 'De biografie van Laurent Graff is van geen enkel belang. Hij is archivaris van beroep en heeft nooit op een paard gezeten. Hij hecht aan discretie, blijft het liefst op de achtergrond ter wille van een generieke en zoölogische, vaak wrede visie op de mens, die men vaak in zijn boeken terugvindt. Hij is 37 jaar en hoot een zo hoog mogelijke leeftijd te bereiken. Zijn gezondheid is goed.'

'Zijn verhalen zijn bevolkt met mensen zoals hij zelf is: ze balanceren tussen het maatschappelijke en onmaatschappelijke. [...] IJzersterke verhalen, met ijzersterke zinnen en met een vreemde humor.'
Het Parool

'Een stijl die zo eenvoudig is, dat je er als lezer van schrikt hoeveel effect dat oplevert.'
Elsevier